Słuchawki piezoelektryczne

Słuchawki zwane piezoelektrycznymi stanowią bardzo dziś rzadki widok. Czasy, gdy pojawiały się na rynku, będąc jednym z wielu produktów flagowych dużej firmy zajmującej się produkowaniem radioodbiorników i wszystkiego, co z nimi było związane, dawno już minęły.

Ciekawostką jest fakt, iż w latach siedemdziesiątych, które były czasem funkcjonowania słuchawek piezoelektrycznych, były na rynku tylko dwie firmy zajmujące się ich wytwarzaniem. Jedna z nich, o której już wspomniano, zajmowała się nimi na skalę masową a druga, japońska miała w swoim posiadaniu tylko jeden model, który był bardzo drogim.

Samo określenie piezoelektryczne, jest bardzo skomplikowanym i zapewne niejasnym dla większości czytelników, oznacza, że na membranie wykonanej z pianki, gąbki, znajduje się mechaniczna deformacja zrobiona z piezopolimeru, która podłączona do elektrod doprowadzających prąd, wprowadza membranę w drgania, powodujące powstawanie dźwięku. Jeżeli spojrzymy na ten przetwornik z czysto technicznego punktu widzenia, możemy stwierdzić, iż jest on najprostszym, jaki wymyślono i zastosowano w słuchawkach.

Ponieważ ich prostota jest taka oczywista, dlatego też, z założenia są one uważane za produkt będący reliktem zamierzchłych czasów. Odtwarzanie dźwięków jest niewystarczające, szczególnie wśród niskich pasm.